Gości online: 1
Użytkowników online: 0
Łącznie użytkowników: 4
Najnowszy użytkownik: Chandler
|
|
| Dzień Edukacji Narodowej w Reczu | |
Napisane przez dakko dnia października 15 2011 13:19:41  Od lat obchodzimy różnego rodzaju święta tak zwane resortowe. Świętują górnicy, stoczniowcy, policjanci, żołnierze, pocztowcy, samorządowcy (27 maja)... można by długo wymieniać. 14 października w Dniu Edukacji Narodowej swiętują też nauczyciele. Nie ma w tym nic nadzwyczajnego. Z okazji tego święta minister edukacji, kuratorzy, burmistrzowie, wójtowie, dyrektorzy szkół przyznają wyróżniającym się w pracy nauczycielom nagrody. I w tym również nie ma nic nadzwyczajnego. Oczywiście nagroda ministra ma rangę wyższą - zarówno symbolicznnie, jak i kwotowo. Dyrektorzy szkół w ramach posiadanych skromnych środków (odpis 1% z funduszu płac) również starają się wyróżnić swoich podwładnych. Szczerze mówiąc jest to wyróżnienie bardziej symboliczne, bo kwoty, którymi dysponują jak wyżej napisałem są bardzo skromne. Tym niemniej dla każdego nagrodzonego nauczyciela jest to wydarzenie znaczące, symboliczne, miłe, utwierdzające w solidnym podejściu do swoich obowiązków. Sam fakt uznania w oczach przełożonego ma, przynajmniej dla mnie, duże znaczenie.
W Dniu Edukacji Narodowej do szkół napływają życzenia. Niektóre na piśmie, niektóre składane są osobiście. Przesyłane bądź przynoszone są symboliczne wiązanki kwiatów od pracowników innych resortów - służby zdrowia, policji, samorządów. I w tym również nie ma nic nadzwyczajnego - takie miłe, drobne, ale jakże znaczące wsparcie w niełatwym przecież zawodzie ("obyś cudze dzieci uczył"), za które w tym miejscu w imieniu koleżanek i kolegów z pracy serdecznie dziękuję.
Tego roku Dzień Edukacji Narodowej w naszej gminie miał nieco odmienny charakter. Próżno nauczyciele oczekiwali życzeń od Organu Prowadzącego, czyli burmistrza Recza. Choćby kartki pocztowej przypiętej szpilką na tablicy ogłoszeń, nie mówiąc już o życzeniach złożonych osobiście. Zabrakło burmistrzowi cywilnej odwagi, by przyjść (lub choćby oddelegować kogoś) do którejkolwiek ze szkół, złożyć życzenia, wytłumaczyć dlaczego w tym roku nauczyciele nie otrzymali należnych świadczeń, dlaczego wyróżniającym się nauczycielom dyrektórzy mogli wręczyć nagrody tylko "papierowe" (choć jak wyżej wspomniałem kwoty te nigdy nie były astronomiczne), obiecać wywiązanie się gminy ze zobowiązań finansowych wobec placówek oświatowych.
NIC! Zdawkowe życzenia napisane przez pracownika Urzędu Miejskiego na stronie internetowej gminy: "Składamy serdeczne podziękowania za trud włożony w nauczanie i wychowywanie dzieci i młodzieży. Życzymy satysfakcji z pracy pedagogicznej, poczucia ważności wykonywanego zawodu oraz wdzięczności uczniów, z którymi dzielicie się wiedzą i doświadczeniem." koniec cytatu. Podpisano: Burmistrz Recza, Przewodniczący Rady Miejskiej.
Jakież to nieszczere, na "odczep". Wstyd!
To, że ja jestem oponentem i krytykiem poczynań władz miejskich nie znaczy, że wszyscy pedagodzy mają być traktowani po macoszemu. A burmistrz wszystkich wrzucił do jednego worka. Zapomniał skąd przyszedł?
P.S. Na zdjęciu poniżej jest moja nagroda przyznana mi przez dyrektora gimnazjum. Jest to nagroda pieniężna. Z całym szacunkiem dla przełożonej - nie mogę się tą nagrodą w pełni cieszyć (i to nie jest wina dyrektora). Ani ja, ani inni nagrodzeni nauczyciele. Dlaczego? Ponieważ jest ona tylko na papierze. Gmina nie przekazała funduszu nagrodowego (1% naszego funduszu płac) i nikt z nagrodzonych tej nagrody nie otrzymał. Nie wiadomo, kiedy otrzyma. Pozostaje tylko satysfakcja i moje zobowiązanie do jeszcze lepszej pracy - dostrzeżenie przez pracodawcę dobrej pracy jest bardzo ważne dla pracobiorcy.
P.S. do P.S. Ramkę kupiłem za swoje. Czy po poprawce już wszyscy ten tekst zrozumieli? Bo wcześniej miałem wrażenie, że nie wszyscy.
Złośliwe komentarze po opublikowaniu tego tekstu skierowane pod adresem nauczycieli oraz moim osobiście świadczą, że trafiłem tym artykułem w "dziesiątkę". Na zasadzie stołu i nożyc.
D. Kowalewski
 |
|
|
Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.
|
|
